De anatomie van een boektrailer (1)

Achter de schermen bij de opnames van 1000 nachten

Zaterdag 21 september was het eindelijk zover, toen verzamelde een bescheiden filmcrew zich in de Soesterduinen voor de opnames van de boektrailer van 1000 nachten, de nieuwste Bloedwetten-bronvertelling.

Er gingen een aantal hectische weken aan vooraf, want als we nog mooi weer wilden hebben móésten de opnames naar ons gevoel uiterlijk half september plaatsvinden. Volgend jaar pas met een trailer op de proppen komen, zou weinig zin hebben. Dus we hakten de knoop door en gingen voor het meest ambitieuze scenario. Binnen drie weken regelde ik de kostuums, props, een tent, vogelde ik de make-up uit en communiceerde ik me een slag in de rondte.

Achter de schermen hebben we met de opnamedag (en daardoor ook met de mannelijke hoofdrol) geschoven, want een strakblauwe lucht was onontbeerlijk om de woestenij uit 1000 nachten te kunnen realiseren. Gelukkig waren de weergoden ons goedgezind en hadden de weermannetjes en – vrouwtjes het helemaal bij het rechte eind: een strakblauwe lucht straalde ons tegemoet boven de zandvlaktes van de Soesterduinen. Woestijn in Nederland: het kán!

Na het opzetten van ons kamp, het uitzoeken van de kostuums en een snelle lunch, was het tijd om Annelies in de henna te zetten. Nathalie had zich ingelezen in passende patronen en deed waar ze goed in is. Het resultaat was prachtig!

Daarna was het een kwestie van drogen. Gelukkig voor Annelies kwam Timo haar gezelschap houden, terwijl ik me drukmaakte om de aankleding en make-up van Ya’sin.

Het was de hele dag door een eindeloos gepruts met Ya’sins tagelmust en opstandige oren die er steeds weer onder uitdoken, met uiteindelijk de slappe lach van pure wanhoop tot gevolg. (En dan heb ik het nog niet eens over zijn afbladderende handen die ik in de loop van de dag drie keer heb moeten herstellen.) Het eindresultaat was beter dan ik had durven dromen en dat is uiteindelijk het enige wat telt.

Yas’sin in volle glorie.

Annelies is van zichzelf al een plaatje, dus daar had ik minder werk aan. Alleen die sluier, die vermaledijde sluier die in de loop van de dag wel duizend keer herschikt moest worden …

Het resultaat was adembenemend …

In het volgende deel van de reportage is het eindelijk tijd voor actie!

De foto’s in dit blog zijn gemaakt door Nathalie de Vogel, Robin Rozendal en Sophia Drenth.

Met dank aan: Robin Rozendal, Annelies Jansen, John van den Bos, Nathalie de Vogel en Timo van den Berg.

Ben je nu écht nieuwsgierig naar 1000 nachten? Dan kan je het boek hier (gesigneerd met persoonlijke opdracht) bestellen. 🙂